Diploma Henrici, ducis Normanniæ, quo concedit monachis Cluniacensibus manerium de Leddecumbe.
H[enricus,] Dei gratia dux Normannie et Aquitanie et comes Andegavie, archiepiscopis, episcopis, comitibus, baronibus, justiciariis, vicariis, et omnibus fidelibus suis, Francis et Anglis, totius Angliæ, salutem. Sciatis quod ego concedo et confirmo Deo et ecclesię Sancti Petri Cluniacensis et monachis ibidem Deo servientibus, manerium de Leddecumbe in perpetuam elemosinam, pro salute Henrici regis, avi mei, et omnium antecessorum meorum et pro propria salute mea; quod manerium Stephanus rex dedit et assedit eis pro centum marcis, quas prefatus Henricus rex solebat dare annuatim eidem ecclesię Cluniacensi. Quare volo et firmiter precipio, quod predicta ęcclesia et monachi idem manerium bene et in pace et libere et quiete et honorifice in perpetuum teneant, cum omnibus pertinenciis suis in bosco et plano et pratis et pasturis et aquis et molendinis et hominibus, et teneuris eorum, et cum omnibus libertatibus suis, sicut unquam melius et plenius et liberius tenuit illud Henrichus rex in manu sua.
Testes: Teobaldus, archiepiscopus Cantuariensis; Henricus, episcopus Wintoniensis; Richardus, episcopus Lundiniensis; Robertus, episcopus Lincoliensis; Joscelinus, episcopus Saresberiensis; Willelmus, comes Gloocestrie; Rainaldus, comes Cornubie; Robertus, comes Legrecensis; Richardus de Humet; Ric[hardus] de Luci; Willelmus Mart[el]; Manesses Bis[et]. Apud Westmonasterium.
(Fragment de sceau et de contre-sceau en cire verte sur cordelettes de soie.)